Terlik
Terlik, "Hak ihlaline uğrayan her kesimden bireyin haklarını korumaya çalışan, belirli bir kalıba ya da şekle girmeye direnen hak savunuculuğu ve bu savunma sırasında akan terin sembolüdür." (Eren Alkan, Bir direniş sembolü olarak Gergerlioğlu'nun terlikleri, T24, 5 Nisan 2021)[1]
6-7 Eylül Olayları
"Orhan Kemal’in sıradan bir nesneyi, bir ayrıntıyı dönemin, tarihin bir simgesine çevirme ustalığına “Gurbet Kuşları”nda da tanık oluruz. Zeytinburnu gecekondularındaki işçinin giydiği bir terlik birdenbire bir tarihsel simgeye dönüşür: “Ayaklarının yıkanması bitmişti. Karısının getirdiği bezle kurulayıp, 6-7 Eylül gecesi Beyoğlu talanından Zeytinburnu’na getirilip el altından satılırken ucuza satın aldığı, Maçka, Şişli, Nişantaşı apartmanlarındaki beyefendilerin giydiği zarif terliklerini ayaklarına geçirdi, ayağa kalktı.”20 Terlik 6-7 Eylül’ün simgesine dönüşürken, sınıfsal ayrım, şehrin mekânlarının ayrışması da belirtilmiştir. Bu talandan gecekondudaki işçiye de olağan koşullarda hiçbir zaman giyemeyeceği bir terlik düşmüştür. Mülkiyetin zorla el değiştirmesi, ilkel sermaye birikimi sürecinin bir özelliğidir." (https://ilerihaber.org/yazar/biz-isciler-hatiran-onunde-saygiyla-egiliriz-31246.html).
Takunya
Turgut Özal ile kamu bürokrasisine giren tarikat, cemaat kökenlileri simgeleyen bir nesne. Kamu kurumlarında namaz kılmaya hazırlanırken abdest almalarına atfen "takunyalılar" olarak tanımlandılar. Mesai saatlerinin ibadet zamanlarına göre ayarlanmasından başlayarak, her kurumda mescit, ibadethane talep ettiler. Fransız usulü laiklik ile yetişmiş kemalist kadrolarla kavgaları hala sürer gider.
